(Tabiiyet: kelime anlamı bağımlılık demektir.)
Verdiği kimliği geri istiyor ziynet
Sadece sözlerin gölgesi midir bu tabiiyet?
Viran olmuş bir mezbele bu itiyat
Şimdi derbeder o sisli fikriyat.
Bir mazarratta infilak olmuş beşer
Ah o eller kimi kimi seçer
Kimi kaybetmiş kendini bir sarhoşlukta,
Kimi ise duman içinde derbeder.
Bir hastalıktır bu bulaşmasa da bulaştırılır,
Çağımızın salgınıdır bu durgun suları bulandırır.
Aklın düğümüdür bu uzuvları kanatır
Gecenin karasıdır bu diğer bütün günleri yanıltır.
Yangının külü, savrulan dumanın yönü
Dünyanın tozlu toprağı kirli önü
Gel uzak dur ister aşını pişir ister yaşını.
Okyanusu kurutur bu düzenin karlı baharı.
Düğüm olmasın nefesin ah o güfteli sesin,
Korkma! Adımla sende bu yer küreyi esin esin.
Sağlıktan ötesi var mıdır ne diye bu ömrü derbeder tüketirsin?
Bu tabiiyete en güçlü serzeniş, yok olmaz demeye ne dersin?
