Esved mana olarak siyah taş demektir.
Hacerü'l Esved Kâbe'de bulunan semavi bir taştır.
Rivayetlere dayanarak söylemek gerekirse; Hazreti İbrahim Kâbe'yi yapmak için Hz. İsmail'den bir taş istemiştir fakat Hz. İsmail taş bulamadığı için geriye boş dönmüştür. Hz. İbrahim'e Cebrail tarafından bir taş verilir. Bu taşın cennetten geldiği ifade ediliyor. Yine rivayete göre dünyaya geldiğinde sütten bile beyazdır. Sonralarda Ademoğullarının hatalarıyla günahlarıyla karardığı ifade ediliyor.
Nuh tufanı sırasında Kâbe sular altında kalınca bu taşın Ebu Kubeys dağında mevcudiyetini sürdürdüğü izah edilir. Bu taşın siyah olarak kalması bir ibret halidir. Yani işlenen günahlar cennetten gelen bir taşı karartırsa insan kalbini ne hale sokar. Kur'an'da geçtiği gibi insan kendi şeytanı ile baş başa kalmamalı. Sevda da anlamca siyah kara demektir. Kara Sevda da buradan gelir.
Bağdaştıracak olursak insan dünyevi tutkularıyla taş gibi kalbini karartmamalı. Bir nesneye maddeye tutkuyla bağlanmak insanı, daha doğrusu doyumsuz olan bu nefsi yoldan çıkarır. Bundan dolayı nefsin çıktığı yolda kararır.
Dünyevi işlere dozunda kendini vermeli insan. Kalbinin yolunu ve dünyasını karartmamak için kendini aklayıp paklamalı. Kelimelere süzgeçten geçirilmesi hayatî kurallara riayet edilmesi hepsini geçtim nefsimize karşı biraz sağır olmak bile yeterli olacaktır.
Melamet hırkasını uzatanlara ben bu soğukta sıcakladım diyebilmek asıl mesele...