İYİLİK YAPMAK HUZUR VERİR!

CAFER AKSAY

13-02-2024 15:18

Değerli Dostlar; iyilik insana huzur verir. Paylaşmak insan ruhunu yüceltir. Bu hususa aşağıdaki harika hikâye ilham kaynağı olmuştur.

Adamın biri akşam iş çıkışı eve gitmek üzere yola çıktı.  İşyeri ile dolmuş duraklarının arası çokta uzak sayılmazdı.

Paltosunun cebinden bir sigara çıkardı yaktı.  Derin bir nefes çekti ve yürümeye başladı.

Akşam trafiği her yer karışık, sıkışıktı. Kısa bir zaman sonra dolmuş duraklarına vardı.

Köşede seyyar bir balıkçı bağırıyordu.

“Hadi istavrit 5, istavrit 5.”

 Adam, akşama balık yemek iyi olur. Hem kızı da eşi de balığı çok sever diye aklından geçirdi, balıkçıya yöneldi.

“Kardeş, ver bakalım dedi 1 kilo istavrit.” Diye keyifle seslendi.

Balıkçı, her zamanki gibi uyanıklığını yine yapmak istedi;

“ Beyim 1,5 olmaz mı?” deyince adam gülümsedi, sesini çıkarmadı.

Balıkçı ; “canın sağ olsun beyim!” dedi, balığı bir buçuk doldurdu. Balıkçı balıkları tartarken tezgâha adamın yanına ürkek adımlarla yaşlı bir teyze yaklaştı. Üzeri başı halini anlatırcasına eski, püsküydü. “Evlat!” dedi “Bana da balık alır mısın? “

 Hiç düşünmeden; “Tabi teyzeciğim!” dedi balıkçıya seslendi; “Balıklar 3 kilo oldu, bir bana 2 teyzeye tart bakalım.”

Balıkçı balıkları poşetlere koyarken adam teyzeye döndü;” Teyze, balık tamam da bunun yanında ekmek de lazım. Ekmeğin var mı? Diye sordu.

 Yaşlı kadın sessiz kaldı önce, bir an takıldı ağzından sözler çıkmadı sanki.  Zorla kısık bir sesle; “Yok evladım !”dedi.

Adam Koştu bir çırpıda o yoğun trafiğin içinden sıyrıldı, markete girdi, 4 tane ekmek alıp geldi.  Ekmekleri de balıkları almış olan yaşlı teyzeye verdi.

Sonra; “Teyzeciğim başka bir ihtiyacın var mı?” diye sordu.

 Kadın, elini yırtılmaya yüz tutmuş kim bilir kaç yıllık olan pardösüsünün cebine attı, adamın gözlerine baktı, utandı, ezildi. Elinde olmadan bunu belli ediyordu.

Adam gülümsedi;” O ne teyzeciğim bir bakayım!” dedi.

Kadın cebinden bir ilaç şişesi çıkardı;

 Evladım bir de şu göz damlam var!” almayalı 2 ay oldu. Gözlerim gittikçe kötüleşiyor!” dedi.

Teyzenin elindeki şişeyi kaptı, hiçbir şey söylemeden eczaneye koştu.

Tüm bunlar gerçekleşirken balıkçı şaşkın gözlerle olan biteni izliyordu ve duygulanıyor bir garip oluyordu.

Balıkçı, tezgâhında her zaman ilişik duran tabureyi aldı, teyzeye verdi; “Otur teyze o aslan parçası gelene kadar!” dedi.

Teyze teşekkür ederek tabureye oturdu, önüne baktı.

Adam eczaneye girdi;” Bu ilaçtan var mı?” diye sordu. Eczacı ilacı raflarda ararken adam dönüp teyzenin orada olup olmadığını kontrol etti. Balıkçının teyzeye tabure verip oturttuğunu görünce içinden;”  Ah be, dedi ah yurdum insanı. “

 

İlacı aldı balıkçıya doğru gitti, ilacı teyzenin eline tutuşturdu; “ Başka eksiğin var mı? Dedi sonra elini cebine attı, ne kadar parası varsa teyzenin avucuna sıkıştırdı, yaşlı kadının elinden öptü, evine uğurladı.

Kadın yolda giderken adama dua ediyordu; “Allah Razı olsun evladım!” diye hem tekrar ediyor hem de mutlu bir yüz ifadesiyle ağlıyordu.

Adam tam dolmuşa yönelecekken durdu ve balıkçıyla göz göze geldiler.

Bu olaylar olurken balıkların parasını vermeyi unutmuştu.  Dahası tüm parasını yaşlı kadına vermişti.

Balıkçı adama baktı gülümsedi;” Hadi abi uğurlar olsun!” dedi.

Konuşmaya gerek yoktu, durum meydandaydı, konuşmadan anlaştılar.

Adam, iyi akşamlar diledi dolmuşa yöneldi. Birkaç adım daha attı yine durdu.

Cebinde ne dolmuşa binecek ne eve ekmek alacak parası vardı. Düşündü, şükretti haline, zaten şunun şurası evi de en fazla uzak değildi, sadece bir yarım saat yürüyecekti.

Hafiften bir yağmur çiselemeye başlamıştı. Sakin adımları hızlandı, hızlandı, hızlandı. Köşedeki telefon kulübesinin önünde durdu. Cüzdanından pek fazla kontörü kalmadığı için telefon kartını çıkardı, çevirdi tuşları…

Telefona kızı çıktı. Babacığım neredesin? Diyordu meraklı meraklı.

Adam;” Yavrum geliyorum annene söyle bu akşam balık yiyeceğiz.” dedi

Adam tekrar eve yöneldi yağmurda artmıştı. Sıkı sıkı tuttu balık poşetini, bir eliyle rüzgârda uçuşan paltosunun yakasını kavradı yürüdü, yürüdü…

Durdu yine kafasını göğe kaldırdı ;”ALLAH'ım, dedi sana şükürler olsun. “

Ne olur bana bu güzel rastlantıları hep nasip et!” diye dua etti. Mahzunlaştı, yanağından akan yaşlar caddelerde akıp giden yağmura karıştı! (Hikâye alıntıdır)

DİĞER YAZILARI PÜF NOKTASI! 01-01-1970 03:00 ÖĞÜT! 01-01-1970 03:00 RİYAKÂR! 01-01-1970 03:00 TECRÜBE! 01-01-1970 03:00 AİLE! 01-01-1970 03:00 HAKİR GÖRMEK! 01-01-1970 03:00 OKU! 01-01-1970 03:00 HİSSİ OLGUNLAŞMA! 01-01-1970 03:00 KİBİR! 01-01-1970 03:00 NARSİZM! 01-01-1970 03:00 ÖRDEK SENDROMU! 01-01-1970 03:00 SINIR KOYMAK! 01-01-1970 03:00 SEVGİNİN TARİFİ! 01-01-1970 03:00 EĞİTİMİN ÖNEMİ! 01-01-1970 03:00 İZ’AN/İZ'ÂN! 01-01-1970 03:00 MANKURT! 01-01-1970 03:00 ARKADAŞ! 01-01-1970 03:00 CEHALET! 01-01-1970 03:00 DUMANLI! 01-01-1970 03:00 HAYAL  GÜCÜ! 01-01-1970 03:00 GÜN OLUR! 01-01-1970 03:00 KENDİNE GÜVEN! 01-01-1970 03:00 CEHALET HASTALIĞI! 01-01-1970 03:00 NELER GELİR! 01-01-1970 03:00 ANITKABİR! 01-01-1970 03:00 BU DA GEÇER! 01-01-1970 03:00 İTİDAL 01-01-1970 03:00 BOŞBOĞAZLIK! 01-01-1970 03:00 DEDİLER! 01-01-1970 03:00 SÜKUNET! 01-01-1970 03:00 GÜNDELİK BİLGİ! 01-01-1970 03:00 SOĞUDUM! 01-01-1970 03:00 BANANE! 01-01-1970 03:00 HUZUR! 01-01-1970 03:00 BAŞLIYORUZ! (HAYIRLI OLSUN) 01-01-1970 03:00 ZEVAHİR! 01-01-1970 03:00 ATATÜRK’Ü ANLAMAK! 01-01-1970 03:00 BİR'DEN! 01-01-1970 03:00 EMANET! 01-01-1970 03:00 ÖĞRENİLMİŞ ÇARESİZLİK!  01-01-1970 03:00 GÜVEN DUYGUSU!  01-01-1970 03:00 YANSIMA!  01-01-1970 03:00 HAYALİNCE YAŞA!  01-01-1970 03:00 KALEMDEN!  01-01-1970 03:00 UMUT HAYATA BAĞLAR!  01-01-1970 03:00 İNSANOĞLU!  01-01-1970 03:00 ÂLİMLERİMİZ!  01-01-1970 03:00 "ADANALIYIK ALLAH'IN ADAMIYIK! " 01-01-1970 03:00 YAPICI OLMAK!  01-01-1970 03:00 BİLME İSTEĞİ!  01-01-1970 03:00 İDRÂKSİZ! 01-01-1970 03:00 SEVGİ BAHÇESİ: ANNE! 01-01-1970 03:00 OKUMAK! 01-01-1970 03:00 O YER! 01-01-1970 03:00 BAYRAMIMIZ MÜBAREK OLSUN! 01-01-1970 03:00 OTOKRİTİK! 01-01-1970 03:00 UBUNTU!  01-01-1970 03:00 BU ŞEHRİ… 01-01-1970 03:00 ZİHİNDE Kİ ZİNCİRİ KIRMAK! 01-01-1970 03:00 ŞEMS-İ TEBRİZİ VE ÜÇ FİLOZOF! 01-01-1970 03:00 ÇÖZÜM! 01-01-1970 03:00 İSTEMENİN GÜCÜ! 01-01-1970 03:00 ORTAMA GÖRE! 01-01-1970 03:00 YALAN DÜNYA! 01-01-1970 03:00 TARİFSİZ ACI! 01-01-1970 03:00 ÖNCE İNSAN! 01-01-1970 03:00 BOŞ KONUŞMAK! 01-01-1970 03:00 SARI ÇİZMELİ MEHMET AĞA! 01-01-1970 03:00 TEVEKKÜL! 01-01-1970 03:00 FEDAKÂRLIK! 01-01-1970 03:00 BURNUNDAN KIL ALDIRMAMAK! 01-01-1970 03:00 GÜNÜ YAŞAMAK! 01-01-1970 03:00 ANLADIĞI DİLDEN! 01-01-1970 03:00 HEDEFİ GÖRMEK! 01-01-1970 03:00 SEVİYE! 01-01-1970 03:00 EĞER BİR ÇOCUK... 01-01-1970 03:00 YENİDEN BAŞLAMAK! 01-01-1970 03:00 DEĞER BİLMEK! 01-01-1970 03:00 SEVMEM! 01-01-1970 03:00 TABİATINA UYGUN! 01-01-1970 03:00 YENİDEN DOĞUŞ! 01-01-1970 03:00 26. KİLOMETRE! 01-01-1970 03:00 ROL! 01-01-1970 03:00 DEVRAN! 01-01-1970 03:00 DERİN SIR! 01-01-1970 03:00 SIR! 01-01-1970 03:00 TEL VE DİL! 01-01-1970 03:00 İLİM-İRFAN! 01-01-1970 03:00 SINIR KOYMAK! 01-01-1970 03:00 YA İSTİKLÂL YA ÖLÜM! 01-01-1970 03:00 ONUR! 01-01-1970 03:00 MUHAKEME! 01-01-1970 03:00