Bakınca insanın garip haline,
Gönlüme bir hüzün gasavet doldu!
Söyleyince bir şey geçmez eline,
Söyleyen dillerim söylemez oldu!
Söylesende dinlemiyorlar seni,
Saçma işleri var diyorlar yeni,
Bakarsın ruh terk etmiştir bedeni,
İnsanlık bu yüzden sınıfta kaldı!
Aklım konuş dedi gönlümse sustu,
Sanki bu hayata dünyaya küstü,
Bir ömür yaşadım kalmadı üstü,
Derin hayallere hülyaya daldı!
Söylüyorum sanki boş yere sözüm,
Eridi tükendi kalmadı özüm,
Tam uykuya daldı inan ki gözüm,
Öyle bir kâbus ki uykumu böldü!
Dertli dertli felek sana seslendim,
Umudum kaybettim bil ki paslandım,
Belki elden tutar diye yaslandım,
Felek hayalimi elimden aldı!
Cafer Aksay
İtalya (13.08.2024 Salı)
NOT: İtalya gezimizde insanların durumunu görünce bu satırlar geliverdi dilime ben de kaleme almaya çalıştım.
Söylesen de kimse dinlemiyor. Herkes her konuyu ne çok biliyor.
Cehalet tavan yapmış, insanlık paranın ve teknolojinin esiri olmuş, duyarlılığını kaybetmiş; dinleyince herkes melek, uygulamada hiç ilgisi yok.
"İnsan sormadan edemiyor, söze gelince herkes melek anladık; peki bu kadar şeytani işleri kim/kimler yapıyor?"