Kış gelince uyur bitki ve toprak,
Baharda umutla açıyor yaprak,
Kuşlar ötüşüyor, ortam şen şakrak,
Doğada ibret çok görüp alana!
Doğa binbir nimet veriyor sana,
Doğal beslendikçe can katar cana,
Toprak ne çok çeşit sunar insana,
Sakın izin verme bunu talana!
İlkbaharda yeşil kaplar dağ-taşı,
Yağmur bitkilerin sevinç gözyaşı,
Tabiattan alır canlılar aşı,
İlk gelene de var, sona kalana!
Yazın meyve şöleninin zamanı,
Hayvanlara ayır kışlık samanı,
Yaşamaya değer inan her anı,
Ne mutlu derdini savıp-salana!
Dertli güz gelince başlıyor hazan,
Ocakta aşk ile kaynıyor kazan,
Ne de hoş söylemiş mevsimi yazan,
Sözümüzde yer yok boşa, yalana!
Cafer AKSAY
Erdemli 03.11.2020 Salı
NOT: Tabiatta gördüğümüz güzellikler bize ne kadar hoş bir ibret veriyor. Bu durumu kaleme almaya çalıştım.