Değerli Dostlar; kişinin kendini bilmesi kadar güzel bir haslet var mı? Bu hususu aşağıdaki hikâye çok güzel anlatıyor.
Bir kartal güçlü kanatlarıyla havadan süzülerek pençeleriyle bir kuzuyu yakalamış ve yemek için yuvasına götürmüş. Bu arada bir ağacın dalları arasından olup biteni izleyen karga da kendisini kartalın yaptığını yapabilecek kadar kuvvetli zannetmiş. Tüylerini kabartmış, kanatlarını açmış ve hemen gözüne kestirdiği büyük bir koçun sırtına inmiş. Ancak koçu yerden kaldırmaya çalışması boşunaymış. Bunu anlayınca uçarak uzaklaşmak istemiş ancak pençeleri koçun yünlerine dolandığı için bunu yapamamış. Panikle çığlık çığlığa bağırmaya başlayınca Çoban kargayı fark etmiş ve yakalayarak bir kafese koyup evine götürmüş.
Çobanın çocukları babalarının kendilerine getirdiği bu hediyeyi çok sevmişler ve sormuşlar.
“Bu ne kuşu babacığım.”
“Bu bir karga” demiş babası. “Ama kendisini kartal zannediyor.”
“Yetenekleriniz ve gücünüzün farkında olun. Herkesin farklı bir becerisi vardır. Önemli olan bu beceriyi keşfedip ona yönelmektir. Kibre kapılıp daha önce tecrübeniz olmayan işlerin altından hemen kalkabileceğinizi beklemek bir hatadır.”